Bandleden

Zingen is van jongs af aan een grote hobby.
Ik heb dan ook veel gezongen in koren en folklore orkestjes.
De volksdans was jarenlang een grote passie, met name de Israëlische volksdansen.
Mede door het volksdansen ben ik geboeid geraakt door de Joodse muziek en liederen.
Toen in 2009 naar muzikanten gezocht werd om een toneelstuk over de Alphense Jodenvervolging te begeleiden, heb ik mij dan ook aangemeld om te komen zingen.
Samen met gitariste Ria ben ik op zoek gegaan naar andere muzikanten en dat was de start van Nigun.
Op bruiloften en feesten leer ik, als er vraag naar is, de gasten graag Israëlische volksdansen aan
Op deze manier kan ik zang en dans blijven combineren!

Maak gerust een praatje met Joke na afloop van een van onze concerten. Tot ziens!

Ria van der Kooij-Klein Breteler musiceert al vanaf haar 11e levensjaar. Eerst leerde zij zichzelf ukelele spelen, en vanaf haar 13e gitaar. Dit, om haar eigen zang te kunnen begeleiden. Verder bekwaamde ze zichzelf in klassiek gitaarspel.
Van haar gaat de anekdote, dat ze, tijdens een vakantie in Florida voor haar tent op een stille camping met haar gitaar haar liedjes zong, toen na een poos een verontruste leraar kwam vragen, of ze een stel drukke puberleerlingen had gezien, die ze kwijt waren. Waarna deze man haar na een kwartier kwam bedanken. Ze waren gevonden! Al die tijd hadden die pubers muisstil ,verstopt in de omliggende bomen en struiken, ademloos naar haar liedjes geluisterd. En zoals één van de boys na afloop fluisterde: "I’ll never forget you in my whole life".
Ze gaf muziekles op scholen en ontwikkelde haar muzikale kant verder via diverse koren en orkestjes. Zo maakte ze van 1999-2006 deel uit van volksdansorkest Narodna musica en speelde vervolgens tot 2009 mee met klezmerband Or. In 2002 auditeerde zij bij het Bulgaarszingende succesvolle ensemble femail@stage. In 2003 kreeg dit een vervolg in ensemble Cubrica, waar zij nog steeds bij zingt. in 2009 richtte zij, samen met Joke van Egdom, de klezmerband Nigun op, aanvankelijk ter ondersteuning van de theatervoorstelling Nadien. Gezien haar achtergrond vindt ze het in de band Nigun een uitdaging, om de juiste mix van klezmer en balkan te vinden.

Maak gerust een praatje met Ria na afloop van een van onze concerten. Tot ziens!

Na het horen van ‘Petit Fleur’ (Dave Brubeck kwartet), een single uit de Jazz-collectie van zijn vader (Fred Abspoel), besloot hij om op zijn 16de prive-klarinetlessen te volgen.

Na een aantal jaar kwam daar de altsax bij en speelde hij o.a. in Nederlands oudste dansorkest De Stalen Band.

Sinds 2010 speel hij klarinet bij Nigun en sinds 2021 voornamelijk op een Noblet C klarinet.

Zie ook: www.abspoelinfo.info

Maak gerust een praatje met Michel na afloop van een van onze concerten. Tot ziens!

Zo rond zijn 16e is hij min of meer bij toeval bij het Scheveningse mandoline orkest Excelsior terecht gekomen. Door het vertrek van de bassist daar was er een instrument "over" en het was misschien wel leuk om dat eens te proberen. Na een jaar les van mevr. Visser van collega-orkest OBK was hij verkocht aan het instrument en aan het licht-klassieke muziekgenre. Na het opheffen van het Scheveningse orkest heeft hij gespeeld bij de mandoline orkesten ZMV in Zoeterwoude en Entre Nous in Hillegom. Daarnaast heeft hij een paar jaar klassieke muziek gespeeld bij het Houtens Kamerorkest en verleent hij regelmatig medewerking aan concerten van zang- en muziekverenigingen.
Eind 2009 werd hij gevraagd voor een muziekgroep bij het toneelstuk "Nadien". Na een paar weken was hij verkocht aan de klezmer muziek en aan het heerlijke samenspel in de groep. Na beëindiging van het toneelstuk is hij bij de toen zelfstandige en enthousiaste band "Nigun" blijven spelen.
Maak gerust eens een praatje met Gerard, na afloop van een van onze concerten. Tot ziens!

Adriaan Baan is op zijn achtste viool gaan spelen nadat hij halstarrig weigerde blokfluit te leren spelen, hetgeen in huize Baan eigenlijk de gewoonte was. De oude viool op zolder lonkte. Deze was te groot, en er werd een kleiner exemplaar aangeschaft. Jaren later is de oude viool opgeknapt en heeft lang dienst gedaan voor Adriaan.
Al vroeg speelde hij in het muziekschoolorkest in Vleuten, in 1979 verruild voor één van de beste jongerenorkesten in Nederland, het Amersfoorts Jeugdorkest. Hierin speelde hij de eerste vioolpartij. Het mooiste concert dat hem is bijgebleven is het pianoconcert van Gershwin, uitgevoerd door de bekende pianist Daniël Wayenberg.
Naast symfonieorkesten zoals reeds genoemd, speelde hij vanaf 1985 tot 1987 in het Gronings Studenten Kamer Orkest, en later in het Rijnlandssymfonieorkest te Alphen aan den Rijn.
Ook is hij altijd getroffen geweest door volksmuziek, en speelde al vroeg op straat, nationaal en internationaal. De combinatie met accordeon of gitaar heeft hem altijd getrokken.
In 2000 is hij in de klezmerband A M’ Chayeh gaan spelen en heeft zich in een aantal jaren de klezmer eigen gemaakt.
Medio 2010 is hij gevraagd mee te doen met de recent opgerichte klezmerband Nigun, waarover hij niet lang hoefde na te denken. Hij speelt inmiddels een klein jaar met veel plezier in de band.
Maak gerust een praatje met Adriaan na afloop van een van onze concerten. Tot ziens!

Op 8 jarige leeftijd viel zij als een blok voor de accordeon tijdens een open dag van de streekmuziekschool in Alphen aan den Rijn. Daar had zij vervolgens 10 jaar les bij Erik Vermaak. Samen met haar zusje Camilla van der Kooij (viool) waren zij graag geziene gasten op jaarmarkten, bij restaurants en andere gelegenheden die zich voordeden. Samen met haar zus ontdekte ze hoe leuk het is om zelf arrangementen te maken bij bestaande volksmelodieën. Na 10 jaar tijdens de lessen vooral klassieke stukken gespeeld te hebben, ging de volksmuziek steeds meer trekken. Daarop heeft zij nog zo’n 5 jaar les gehad bij Drieks Daams. Hij leerde haar veel over de opbouw van accoorden als basis voor het improviseren, de typische manier van spelen en het snelle vingerwerk waar met name de mensen uit de balkanlanden bekend om staan.
Maak gerust een praatje met Myrte na afloop van een van onze concerten. Tot ziens!

Ik werd van jongs af aan gegrepen door muziek. De opzwepende ritmes, de tegendraadsheid en de tijdsgeest van de sixties.
Dat alles paste wel bij mij. Mijn vader kocht een simpel drumstelletje en ik ging al snel spelen in diverse bandjes.
Dit ontwikkelde zich in de seventies verder tot semi professioneel niveau en optredens door heel Nederland.
Door werk, gezin en studies was er, op een gegeven moment, geen tijd meer voor het drummen en kwam dit stil te liggen.
Tot een aantal jaar geleden. Een mooie gelegenheid deed zich voor en ik kocht weer een drumstel.
Al snel was ik weer “back in business” en kwam, bij toeval, in aanraking met Nigun en de Klezmermuziek.
Wat mij hierin aanspreekt is de muzikaal historische en rijke culturele traditie van de muziek . Het is leuk om steeds naar arrangementen en geluiden te zoeken om ritmisch deze muziek te ondersteunen.
Maak gerust een praatje met Leo na afloop van een van onze concerten. Tot ziens!